من و خوردن؟!!!!

چند شب پیش دایی هام و مامان بزرگم شام دعوت بودن خونه ما. اون شب همه تناردیه شدن و زورشون به من کوزت رسید. شاید اون شب به اندازه تمام عمرم اسمم و شنیدم!!!! 

باز خدا خیرش بده خالم یه چایی با سه تا خرما برام اورد گفت بخور جون بگیری نمیری(چقدر مهربون).با خالم نشستیم رو زمین تو اشپزخونه که جیگیل اومد دستش و گذاشت رو زانوی من.  

گفتم خاله چایی میخولی؟ گفت:آره.یه خرما گذاشت دهنش و با چایی بهش دادم.یکی دیگه از خرماها رو برداشتم خیر سرم بخولم. خالم اومد جابه جا شه پاش خورد به دستم افتاد زمین. 

تا اومدم خرمای سوم و بردارم دیدم الهه گذاشت تو دهنش. بقیه چایی رو هم بهش دادم تا خیال خودم و خودش راحت شه. 

این از چایی خوردن من و اما سر سفره شام: 

همه نشسته بودن منم به زور یه جایی واسه خودم پیدا کردم(محبوبیت عام)!!. 2 تا قاشق خوردم که مامان گفت:مریم یه کاسه ماست بیار.در ادامه 2 قاشق بعدی تلفن زنگ خورد و از اونجایی که من نزدیکترین فرد اشنا به تکنولوژی بودم پاسخگو شدم.  

2 قاشق دیگه که خوردم دختر دایی گرام با دوغ کارشون حل نمیشد از بنده طلب آب کردن.  

و در ادامه 2 قاشق بعدی الهه جان لطف کردن و منو محرم خودشون دونستن(خاله مریم جیش دارم). اوج تفکر + اینه که:الهه جان اونقدر علاقه شدید قلبی به خاله مریمش داره که دوست داره در تمام لحظات در کنارش باشم!!!  

نتیجه گیری:  

خوردن به من نیومده.

از غذا  خوردن که هیچی کلا از زندگی سیر شدم

اشاره به نقش پر رنگ من در زندگی داره