امتحان بیاد ماندنی.....!!!

دیروز میان ترم حسابداری ۳ داشتم.امتحان تو ۲ تا کلاس برگزار شد.مراقب یکی از کلاسا خود استاد بود که بچه ها جرات نداشتند کوچکترین حرکتی  مبنی بر نجات نمرشون انجام بدند. 

در عوض کلاس ما: 

چون امتحان تشریحی بود نیاز به شور و مشورت داشت. بچه ها این نیاز و با همکاری هم برطرف کردند.دراین بین بچه هایی هم بودند که هم اکنون نیازمند جواب سوالا بودند و خدا روشکر چشمهای منتظر  اونا هم خیلی زود به جواب سوالا روشن شد. 

و از همه جالبتر پسری که صندلی پشت من نشسته بود و به دلیل اینکه عینکش و نیورده بود. چشماش امدادهای غیبی رو به وضوح نمیدید.  

اونم وقتی مراقب حواسش نبود از رو صندلیش بلند می شد چشماش و به فاصله ۱۰ سانت(فاصله کمتر جواب نمیداد) زوم میکرد٬ذخیره ی ۳ ثانیه ای و انتقال به برگه. 

حالا من چطوری سوالا رو جواب دادم؟ 

اونطرف کلاس یه دختری بود که ظاهرا از این اعداد و ارقام سر در میورد. ایشون برای پسر کنار دستشون جواب هر دو تا سوال رو چکنویس نوشتند. 

منم با این شعار که میخواهم پاس شوم و از همه مهمتر میخاهم به دیگران کمک کنم و ذخیره اخرتم بشه!!! خواستار انتقال برگه به این طرف شدم و اونم در کمال ارامش برگه رو به من رسوند.  بدبخت این پسره پشت سر من چشماش نمی دید منم هی پاک٬خط خطی.....

 نتیجه گیری: 

خدایا ما که تلاشمون و کردیم نتیجش و به خودت واگذار میکنم! 

چقدر دخترا حسودن(البته همشون نه). دختره به دخترا تقلب نمیداد اما به پسره  تقلب داد.