ترم تابستونه زوری..!!!

سلام.چطورین؟ 

بالاخره این دوتا امتحان منم تموم شد. و سه ماه شادی باز داره شروع میشه.  امتحان دومی که دادم داستانی داشت: 

اکثر درسای تخصصی تو کلاسا برگزار میشد.کنار دست منم یه پسری بود که یک ربع بعد از شروع امتحان با لبخندی ملیح  خودش و رسوند. 

تستی هاشو خیلی بد پیچونده بودند اول و اخر کتاب و قاطی کرده بودند و از ما جواب صحیحم میخاستند!(چه انتظارایی از ما دارند)! 

خلاصه اون بدتر از من. من بدتر از اون.من نگاه اون نگاتر!!! یکم که گذشت به خودم راضی شدم باز من یه شبه یه چیزایی خونده بودم و تقریبا نصف تستاش و درست زدم اما اون کلا با کتاب بیگانه بود. تستی ها رو از رو برگه من کپی کرد.

نوبت به تشریحی ها رسید.این بشر نره!! کلا 65 مین تشریحی ها رو به تفکر گذروند  اخرم برگشو سفید داد.به من گفت چکنویستو موقع رفتن بده من .گفتم محاسباتش تو چکنویسمه جدول سیمپلکساش تو برگمه.چیزی ازش سر در نمیاری. 

یه مراقب روووووووووووووووووو یی داشتیم.پایه بود.چون دیر رسیده بود چکنویس بهش نداده بودن. به مراقبه میگفت زحمت نکشید برگه ها رو حروم نکنید من چکنویس این خانوم و میگیرم!!! بعد از نیم ساعت تفکر عمیق بدبخت خسته شد. حقم داره!!.دستاشو اورد جلو خستگیشو در کرد. بهش گفتم خسته نباشی.    خندش گرفت گفت سلامت باشی.    

15 مین به پایان امتحان بهش گفتم واقعا به چه امیدی اومدی؟؟!!!خندید و گفت:به امید شما!!! 

ماشالا چه اعتماد به نفسی هم داشت.خنده  همش رو لباش بود.  

نتیجه گیری: 

عجب صبری خدا دارد.